ความพอดีอยู่ที่ใจ – สังฆมณฑลเชียงใหม่

(ฟิลิปปี 4:12-13)

“ข้าพเจ้ารู้จักความขาดแคลนและรู้จักความอุดมสมบูรณ์
ไม่ว่าในกรณีใดหรือในทุกกรณี

ข้าพเจ้าได้เรียนรู้เคล็ดลับในการเผชิญความอิ่มท้องและความอดอยาก ความอุดมสมบูรณ์และความขัดสนแล้ว

ข้าพเจ้าเผชิญได้ทุกอย่างโดยพระองค์ผู้ทรงเสริมกำลังข้าพเจ้า”

(Philippians 4:12-13)

“I know how to be brought low, and I know how to abound.

In any and every circumstance,I have learned the secret of facing plenty and hunger,abundance and need.

I can do all things through him who strengthens me.”

หาก เรากำลังดิ้นรนไขว่คว้า
นึกถึงวัยวันเฒ่าชราดูบ้างไหม
ตะกายสูงเทียมฟ้าก็ได้แค่สุดลมหายใจ
ไม่มีอำนาจใดที่ครอบครองได้ตลอดกาล
หากเรากำลังสิ้นหวัง
นึกถึงวัยวันแห่งพลังอันแสนหวาน
วันที่ดอกรักครั้งแรกเริ่มผลิบาน
และพร้อมจะผ่านทุกก้าวย่างไปอย่างดี

ทุก อย่างอยู่บนความพอดีแล้วชีวิตจะมีความสุข
สูงไปก็หนาว ต่ำไปก็อึดอัด
วันใดที่เรากำลังดิ้นรนไขว่คว้าจนหาเวลาไม่ได้
ก็ย้อนกลับมานึกถึงปู่ย่าตายายพ่อแม่ที่แก่เฒ่ากับวัยวันที่ร่วงโรย
และชีวิตที่เป็นอนิจจัง ไม่มีอะไรเที่ยงแท้ถาวร
วันใดที่หมดเรี่ยวแรงก้าวไปข้างหน้า
ก็ให้นึกถึงคนที่รักเราและพร้อมจะเดินเคียงข้างเราไปในทุกเส้นทาง
ยินดีกับเราแม้ความสำเร็จนั้นจะดูเล็กน้อยเพียงใดก็ตาม
และอย่ามองข้ามความรักยิ่งใหญ่นี้ไป