มีเรื่องเล่าว่า ทหารอเมริกันคนหนึ่งได้นั่งรถบัสท่องเที่ยวในประเทศสวีเดน เขาได้คุยให้ชายคนที่นั่งข้างๆเขาฟังว่า “อเมริกาเป็นประเทศที่มีความเป็นประชาธิปไตยมากที่สุดในโลก ที่นั่น คนธรรมดาๆสามารถเข้าไปที่ทำเนียบขาวเพื่อพบกับประธานาธิบดี และพูดคุยเรื่องต่างๆกับท่านได้” ชายที่นั่งข้างๆเขาตอบกลับว่า “นั่นแค่เรื่องเล็กน้อย ในสวีเดนกษัตริย์และประชาชนสามารถเดินทางด้วยรถบัสคันเดียวกันได้” เมื่อชายคนนั้นลงจากรถบัสไปแล้ว ชาวอเมริกันคนนั้นได้รับการบอกกล่าวว่าบุคคลที่นั่งใกล้กับเขา คือ กษัตริย์ กุสตาฟ อดอล์ฟ ที่ 6

.

ดังนั้น เราต้องอย่าลืมว่า พระเยซูคริสตเจ้า พระบุตรของพระเจ้า กษัตริย์ของชาวเรา ทรงรับเอาร่างกาย และมาดำรงชีวิตท่ามกลางเรา ไม่มีความรักใดยิ่งใหญ่ไปกว่านี้อีกแล้ว

.

เพื่อจะได้เข้าใจการสมโภชพระเยซูคริสตเจ้า กษัตริย์แห่งสากลจักรวาล ให้เราย้อนกลับไปในปี 1925 คือหลายปีต่อมาเมื่อสงครามโลกครั้งที่ 1 ได้สิ้นสุดลง พระสันตะปาปาปีโอที่ 11 (Pope Pius XI) ได้ทรงพิจารณาสถานการณ์ความเป็นไปทั่วโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุโรป และพระองค์ทรงกังวลต่อสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น มุสโสลินีกำลังปลุกระดมคนทั่วอิตาลีอย่างหยิ่งผยอง ชายที่ชื่อว่า ฮิตเลอร์ จากประเทศเยอรมนีเพิ่งถูกปล่อยตัวจากคุก และพรรคการเมืองที่น่ากลัวของเขากำลังเข้มแข็งขึ้น แนวคิดเรื่องศาสนาไม่ควรมีอิทธิพลต่อการเมืองที่กำลังเพิ่มมากขึ้น คริสตชนมากมาย และแม้แต่คาทอลิกสงสัยในฤทธิ์อำนาจของพระคริสต์ และพระศาสนจักร และแม้แต่สงสัยไปถึงขั้นว่าพระคริสต์ทรงเป็นอยู่จริงหรือเปล่า คาทอลิกจำนวนมากละทิ้งความเชื่อไปติดตามผู้นำทางด้านการเมืองต่างๆ

.

พระสันตะปาปาได้ทรงตระหนักว่าต้องมีเครื่องหมาย หรือสัญลักษณ์บางอย่างที่จะเตือนประชาชนว่าชีวิตเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร และพวกเขาแท้จริงแล้วเป็นคนของผู้ใด พระองค์จะทรงเลือกอะไรดี ที่สุดทรงใช้คำที่มีความหมายแพร่หลายว่า “กษัตริย์” – พระคริสตเจ้าทรงเป็นกษัตริย์ และพระองค์จึงทรงตั้งวันสมโภชนี้ขึ้นในพระศาสนจักรสากลจากสมณลิขิตที่ชื่อว่า “Quas Primas”

.

ต้องถือว่าพระองค์ทรงเลือกได้อย่างชาญฉลาด เพราะว่าจะไม่มีสิ่งใดที่สามารถเปรียบเทียบให้เห็นความแตกต่างได้มากไปกว่านี้แล้ว พระเยซูเจ้ามิได้ทรงให้ผู้คนมาโค้งคำนับพระองค์ ตรงข้าม ทรงก้มลงและล้างเท้าให้พวกเขา พระองค์ไม่ทรงมีกองทัพ มีแต่บรรดาอัครสาวก ไม่ประทับนั่งบนบัลลังก์แต่นั่งบนหลังลูกลา ไม่ทรงสวมมงกุฎทองแต่เป็นมงกุฎหนาม พระองค์ไม่ทรงรับเอาชีวิตคนอื่น แต่ทรงมอบชีวิตเพื่อผู้อื่น พระองค์ไม่ทรงกำหนดขอบเขต แต่ทรงรวมคนบาป คนเก็บภาษี และบรรดาขโมยทั้งหลายเข้ามาอยู่ในอาณาจักรของพระองค์ด้วย พระองค์ไม่ทรงเอาประโยชน์จากประชาชน แต่ได้ตรัสอย่างเห็นอกเห็นใจต่อพวกแม่ม่าย ลูกนอกคอก ชาวสะมาริตันที่ใจดี และชาวไร่ชาวนาที่ยากจน พระองค์ไม่ทรงบังคับ แต่ทรงเชื้อเชิญ พระคริสต์ผู้ทรงเป็นกษัตริย์ไม่สนพระทัยต่อมงกุฎ พระราชวัง หรือเสื้ออาภรณ์ ตรงข้าม ทรงสนพระทัยต่อสิ่งที่ตอบคำถามพื้นฐานได้ ว่าเราจะมอบความจงรักภักดีของเราให้กับใคร หรือให้กับอะไรมากกว่า

.

วันสมโภชนี้มีบทสอนอะไร สอนว่าต้นกำเนิดของวันสมโภชนี้เกิดขึ้นในห้วงเวลาที่ความเคารพต่อพระคริสต์และพระศาสนจักรลดน้อยถอยลง จริงๆแล้ววันสมโภชนี้ก็ยังจำเป็นสำหรับเวลาในปัจจุบันนี้ เพราะต้นตอปัญหาเหล่านี้ยังไม่หมดไป กลับแย่ลงไปกว่าเดิมด้วยซ้ำ เรากำลังมองเห็นสภาพเงื่อนไขในปัจจุบันที่มีความขัดแย้งกันระหว่างชาติต่างๆ การขู่เข็ญถึงสงครามใหม่ๆ ผู้นำที่คอร์รัปชัน ผู้คนที่เต็มไปด้วยความโลภ ความเป็นปัจเจกบุคคล การก่อการร้าย และศีลธรรมที่ตกต่ำ

.

ในการสมโภชพระเยซูเจ้า กษัตริย์แห่งสากลจักรวาลนี้ เราต้องตั้งใจให้พระคริสตเจ้าทรงครองราชย์เหนือชีวิตของเรา