การชุมนุมเซอร์ร่าระดับโลก ครั้งที่ 80 ที่กำลังจัดขึ้นที่เชียงใหม่ในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับศีลบวชและกระแสเรียกสู่ความเป็นสงฆ์และนักบวชในพระศาสนจักร เราทราบดีว่ากระแสเรียกเป็นกระบวนการที่ต้องการความต่อเนื่อง ผู้ที่ถูกรับเลือกให้มาเป็นผู้สืบงานต่อจากองค์พระเยซูคริสตเจ้า มีหน้าที่หลักคือการรับใช้พระศาสนจักร เป็นผู้ประกาศพระวาจาของพระเจ้า เป็นผู้แทนองค์พระคริสต์ถวายบูชามิสซาและบริการศีลศักดิ์สิทธิ์ต่าง ๆ แก่บรรดามวลสัตบุรุษ

ทุก ๆ ปี อาทิตย์ที่ 4 ในช่วงเทศกาลปัสกา เรามีพิธีบูชามิสซาขอบพระคุณระลึกถึง ‘ผู้เลี้ยงแกะที่ดี’ เป็นวันที่เราสวดเป็นพิเศษสำหรับกระแสเรียก ในวันนี้เอง เราได้เห็นองค์พระเยซูคริสตเจ้าผู้เป็นนายชุมพาบาลที่ดี “ยอมสละชีวิตเพื่อฝูงแกะของตน” ภารกิจของพระองค์จบลงด้วยความรักและความเสียสละอันยิ่งใหญ่ พระองค์สละชีวิตพระองค์เองเพื่อให้เรามีชีวิตอยู่ โดยในระหว่างพิธีบูชาขอบพระคุณ เราจะร่วมกันสวดภาวนาวอนขอกระแสเรียก เนื่องจากจำนวนกระแสเรียกสำหรับนักบวชชาย-หญิง ลดลงอย่างมาก การสวดภาวนาควบคู่ไปกับการลงมือทำอย่างแข็งขันจึงเป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง

รายงานจำนวนมากระบุตรงกันว่าจำนวนกระแสเรียกในทวีปเอเชียเพิ่มขึ้นอย่างมาก ในช่วงปี ค.ศ. 1970-1979 และ 30 ปีให้หลัง แน่นอนว่าปรากฏการณ์นี้ไม่ได้เกิดขึ้นทั่วทุกประเทศในทวีปเอเชีย แต่หลายประเทศก็มีความมั่นคั่งในเรื่องกระแสเรียกอย่างมาก อาทิ อินเดีย เวียดนาม ติมอร์เลสเต และฟิลิปปินส์ อาจเนื่องด้วยประเทศเหล่านี้มีประชากรคาทอลิกจำนวนมาก แน่นอนว่ากระแสเรียกเป็นของประทานจากพระผู้เป็นเจ้า ไม่ได้อาศัยความพยายามของมนุษย์ในการแสวงหากระแสเรียกเพียงลำพัง เราจำเป็นต้องตระหนักอยู่เสมอว่า ‘กระแสเรียก’ เป็นพระพรและความริเริ่มที่มาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

นี่จึงเป็นพระพรอันอุดมสำหรับทวีปเอเชีย ทว่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เรารับรู้ได้ว่ากระแสเรียกของบรรดาพระสงฆ์ นักบวชชาย-หญิง ลดจำนวนลงอย่างมาก สถานการณ์เช่นนี้สามารถพบเห็นได้ทั่วไป ไม่เว้นแม้แต่ในทวีปเอเชียหรือในประเทศที่เคยมีจำนวนกระแสเรียกมากมาย หลายสังฆมณฑลต้องเร่งหากระแสเรียกจากบรรดาเยาวชน เพื่อมาทดแทนบรรดาพระสงฆ์ นักบวชชาย-หญิง ที่เข้าสู่วัยชรา เพื่อสืบต่อการปฏิบัติศาสนกิจของพระศาสนจักร ท่ามกลางสภาพการณ์ของโลกในยุคปัจจุบัน การรักษาจำนวนกระแสเรียกที่มีอยู่ในพระศาสนจักรก็เป็นเรื่องท้าทายมากกว่าแต่ก่อน

นี่จึงก่อให้เกิดคำถามมากมาย อาทิ “เหตุใดกระแสเรียกในชีวิตนักบวชและศาสนาจึงลดจำนวนลง”, “เราจะทำอย่างไรเพื่อช่วยกันส่งเสริมกระแสเรียก”, “เราต้องร่วมกันหาทางออกอื่น ๆ เพื่อแก้ไขปัญหาการขาดแคลนกระแสเรียก”, ซึ่งข้าพเจ้าขอกล่าวถึงความท้าทายของกระแสเรียกในยุคปัจจุบัน เป็นต้น ในทวีปเอเชีย โดยจะเน้นย้ำถึงความท้าทายด้วยกัน 5 ประการ คือ