ถือว่าท่านเป็นนักบุญร่วมสมัย เพราะท่านได้ล่วงลับไปเมื่อปี 1968 นี้เอง และได้รับแต่งตั้งเป็นนักบุญในปี 2002 โดยนักบุญ ยอห์นปอลที่ 2 พระสันตะปาปา

– มีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกี่ยวกับ(ขอเรียกว่า)คุณพ่อปีโอ(Padre Pio) มาแบ่งปันครับ

(1) เป็นพระสงฆ์ของคณะกาปูชิน เกิดเมื่อปี 1887 ได้รับศีลบวชเป็นพระสงฆ์ในปี 1910 เมื่ออายุ 23 ปี

(2) ได้รับรอยแผลศักดิ์สิทธิ์(stigmata) ครั้งแรกในปีที่ได้รับศีลบวชนี้ เหมือนกับเป็นร่องรอยแผลเกิดขึ้นบนร่างกาย 5 แห่งเหมือนบาดแผลที่พระเยซูเจ้าทรงได้รับเมื่อทรงถูกตรึงกางเขน แต่ต้องรอจนกระทั่งวันที่ 20 กันยายน 1918 ที่จะเห็นรอยแผลนี้อย่างชัดเจนประทับอยู่บนร่างกายของท่าน และรอยแผลนี้คงอยู่เรื่อยไปจนท่านสิ้นชีพในอีก 50 ปีต่อมา คือในปี 1968

– มีอัศจรรย์มากมายที่ผู้คนเชื่อว่าเกี่ยวข้องกับท่าน มีผู้คนมากมายมาหาท่าน

– มิสซาของพ่อปีโอจะกินเวลายาวมาก ท่านจะหยุดรำพึงเงียบๆในหลายภาคส่วนของมิสซา เพราะดูเหมือนท่านดำรงชีวิตอย่างแนบแน่นกับพระทรมานของพระเยซูเจ้า ดังนั้น บางครั้งมิสซาของคุณพ่อปีโอจะกินเวลานานหลายชั่วโมง พ่อเจ้าวัดที่ San Giovanni Rotondo เคยกล่าวว่า มิสซาของคุณพ่อปีโอเป็น “ธรรมล้ำลึกที่ไม่สามารถเข้าใจได้” (“incomprehensible mystery”) เมื่อถูกถามว่าทำมิสซาให้สั้นลงแบบพระสงฆ์อื่นๆได้ไหม ท่านตอบว่า “พระเจ้าเท่านั้นที่ทรงรู้ ว่าฉันอยากทำมิสซาเหมือนพระสงฆ์อื่นๆ แต่ฉันไม่สามารถทำได้” (โดยส่วนตัว ขอยกให้คุณพ่อปีโอ เป็นองค์อุปถัมภ์ของพระสงฆ์ที่ทำมิสซายาวๆทั้งหลาย ที่เทศน์น้ำไหลไฟดับ ยาวสุดคำบรรยายโดยไม่มีท่าทีว่าจะจบบทเทศน์เมื่อไร อย่างน้อยพระสงฆ์เหล่านี้คงได้รับความบรรเทาใจจากคุณพ่อปีโอ-ความเห็นส่วนตัว โปรดอย่าลอกเลียนแบบ)

– เกร็ดสุดท้ายคือ ในปี 1947 พระสงฆ์หนุ่มน้อยชาวโปแลนด์องค์หนึ่ง ได้เดินทางจากโปแลนด์ไปที่คุณพ่อปีโออยู่ คือที่ San Giovanni Rotondo และได้ไปแก้บาปกับท่านด้วย ใครจะรู้ว่าสงฆ์หนุ่มองค์นั้นต่อมาได้เป็นพระสันตะปาปา ยอห์น ปอล ที่ 2 และกลายเป็นพระองค์นี่เองที่ประกาศแต่งตั้งคุณพ่อปีโอ ผู้มีรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ให้เป็นนักบุญ ในวันที่ 16 มิถุนายน 2002 หรืออีก 55 ปีต่อมาหลังจากที่เคยไปเยี่ยมสมัยที่ยังหนุ่ม