Skip to content

9 ทศวรรษ โรงเรียนเรยีนาเชลีวิทยาลัย ค.ศ. 1932-2022

๙๐ พลังรักรับใช้แห่งล้านนา
9 ทศวรรษแห่งความชื่นยมยินดีและความหวัง

วันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2565 โรงเรียนเรยีนาเชลีวิทยาลัย ได้จัดให้มีพิธีฉลองครบรอบ 90 ปีการก่อตั้งโรงเรียนในหัวข้อ “พลังรักรับใช้แห่งล้านนา 9 ทศวรรษแห่งความชื่นชมยินดีและความหวัง โอกาสนี้ได้รับเกียรติจาก บิชอป ฟรังซิสเซเวียร์ วีระ อาภรณ์รัตน์ สมณประมุขศาสนาปกครองเขตเชียงใหม่เป็นประธานในพิธีบูชาขอบพระคุณ พร้อมด้วยตัวแทนคณะบาทหลวง ตัวแทนคณะภราดาเซนต์คาเบรียล (ผู้บริหารโรงเรียนมงฟอร์ตวิทยาลัย ทั้งแผนกประถมและมัธยม) ตัวแทนซิสเตอร์คณะพระหฤทัยพระเยซูเจ้าแห่งกรุงเทพฯ (ผู้บริหารโรงเรียนพระหฤทัย) ได้เข้าร่วมในพิธีบูชาขอบพระคุณในครั้งนี้ด้วย เพื่อแสดงถึงความเป็นหนึ่งเดียวกันและร่วมยินดีด้วย เนื่องจากทั้ง 3 โรงเรียนนี้ เป็นโรงเรียนคาทอลิกที่จัดตั้งขึ้นในปีเดียวกัน รวมทั้งตัวแทนของศิษย์เก่า สมาคมผู้ปกครองและครู โรงเรียนเรยีนาเชลิวิทยาลัยด้วย

พิธีการเริ่มด้วยการตีกลองสะบัดชัย โดย บิชอป ฟรังซิสเซเวียร์ วีระ อาภรณ์รัตน์ 3 ที เป็นการเปิดงานตามธรรมเนียมของล้านนา และต่อด้วยการตีกลองสะบัดชัยของนักเรียน การรำแบบล้านนาของนักเรียน และการเปิดภาพบุคคลสำคัญในประวัติศาสตร์ทีละคน โดยตัวแทนซิสเตอร์คณะอุร์สุลิน ตัวแทนบาทหลวง และบิชอป ฟรังซิสเซเวียร์ วีระ อาภรณ์รัตน์ จากนั้นเป็นการประกอบพิธีบูชาขอบพระคุณตามขั้นตอน หลังพิธีบูชาขอบพระคุณแล้วเป็นพิธีการถวายช่อดอกไม้แด่พระแม่มารีย์ ซึ่งเป็นนามชื่อของโรงเรียน คือ (ReginaCoeli)

จากนั้นได้แห่พระรูปแม่พระจากอาคารอนุสรณ์ 80 ปี ไปยังลาน PIAZZA นำขบวนโดยดุริยางค์ของนักเรียนเพื่อเป็นการถวายเกียรติแด่แม่พระ แล้วปิดด้วยการปลูกต้นดอกกุหลาบเพื่อเป็นการระลึกถึง มิชชันนารีอุร์ลิลินผู้บุกเบิก 9 ท่าน เป็นอันจบพิธี

ประวัติของโรงเรียนเรยีนาเชลีวิทยาลัย
จากการทำงานแพร่ธรรมของคณะมิชันนารีต่างประเทศในประเทศไทยได้เจริญก้าวหน้ามากขึ้น จนได้ขยายขึ้นมาที่เชียงใหม่ ในปี พ.ศ. 2473 บิชอป เรอเน แปร์รอส ได้ให้ บาทหลวง มิราแบล และ บาทหลวง นิโคลาส ขึ้นมาแพร่ธรรมที่เชียงใหม่ คุณพ่อทั้งสองเดินทางถึงเชียงใหม่ในวันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2474 โดยพักที่บ้านของตระกูล เดอซูซ่า (Desousa) จึงถือได้ว่าเป็นการเริ่มต้นงานแพร่ธรรมในเชียงใหม่อย่างสมบูรณ์ในวันนั้นเอง จากนั้นบาทหลวงทั้งสองต่างเห็นตรงกับบิชอป เรอเน แปร์รอส ว่าจะต้องเปิดโรงเรียนเพื่อจะได้ช่วยงานประกาศพระวรสาร หลังจากนั้นหนึ่งปี จึงได้เชิญซิสเตอร์คณะอุร์สุลินแห่งสหภาพโรมันให้มาเปิดโรงเรียนสำหรับผู้หญิงคือ โรงเรียนเรยีนาเชลีวิทยาลัย และเชิญภราดาคณะเซนต์คาเบรียล ให้เปิดโรงเรียนสำหรับผู้ชาย คือ โรงเรียนมงฟอร์ตวิทยาลัย จากนั้นจึงเปิดโรงของวัดคือโรงเรียนพระหฤทัย ทั้งสามโรงเรียนอยู่ใกล้ ๆ วัดพระหฤทัย

คุณแม่เบอร์นาร์ด มังแชล เดินทางโดยสารรถไฟจากสถานีหัวลำโพงมุ่งสู่เชียงใหม่ ดินแดนแห่งล้านนาในเดือนเมษายน ในปี พ.ศ.2475 ใช้เวลาเดินทาง 26 ชั่วโมง เมื่อถึงเชียงใหม่ บิขอปเรอเน แปริโรส บาทหลวง จอร์จ มิราแบล ให้การต้อนรับและสำรวจพื้นที่บริเวณรอบ ๆ มีทิวทัศน์สวยงาม ล้อมรอบด้วยภูเขา ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ชาวล้านนามีมิตรไมตรีจิตที่งดงาม “ตรงนี้แหละ จะเป็นที่ พำนักของแม่พระราชินีแห่งสวรรค์” (Regina Coeli) และยังมีบ้านพักและที่ทำงานของมาแมร์ “บ้านสีฟ้า” La Maison Bleu
หลังจากคุณแม่เบอร์นาร์ด มังแซล (Sr.Bernard Mancel) ได้รับอนุมัติจากมหาธิการิณีแห่งกรุงโรม คุณแม่แซงต์ จัง มาร์แตง เมื่อวันที่ 26 เมยายน พ.ศ.2475 และมีคณะชิสเตอร์ผู้บุกเบิกก่อตั้งโรงเรียนเรยีนาเซลีวิทยาลัย จำนวน 5 ท่านประกอบด้วย

  • ซิสเตอร์เบอร์นาร์ด มังแซล (Sr.Bernard Mancel)
  • ซิสเตอร์มารี เดอ ลูร์ด ไซมอนส์ (Sr.Marie de Lourdes Simons)
  • ชิสเตอร์มารี แบร์นาแดท ฟาร์เจต์ (Sr.Marie Bernadette Farget)
  • ซิสเตอร์ชาญ แตร์ราส (Sr Jeanne Terrace)
  • ซิสเตอร์โคลทิลด์ อัญจลา แมคแคน (Sr Clotilde Angela McCan)

โรงเรียนได้เปิดเรียนวันแรก วันที่ 16 เมษายน พ ศ 2475 และได้รับอนุญาตในวันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2475 ทำการสอนระดับชั้นอนุบาล – ม.7 มีนักเรียน 95 คน คุณครู 13 คน นักเรียนรหัส 001, 002, 003 แต่งเครื่องแบบนักเรียน ฟ้า-ขาว

โรงเรียนเปิดทำการสอนได้ไม่นาน เป็นที่รู้จักของชาวล้านนา เชียงใหม่ นอกจากนี้ยังมีนักเรียนจากจังหวัดใกล้เคียง เช่น เชียงราย ลำพูน ลำปาง ต่างสมัครเข้าเขียนเป็นนักเรียนประจำ มีการจัดทัศนศึกษา จนมีรูปภาพที่แพร่หลายไปจนถึงยุโรป อเมริกา ทางตะวันตกและเข้าใจว่านักเรียนไทยขี่ช้างไปโรงเรียน

โรงเรียนเปิดเรียนมาได้สักระยะ ก็ต้องเผชิญกับสถานการณ์หลากหลายรูปแบบ ทั้งเรื่องงบประมาณ ภาวะสงครามมหาเอเชียบูรพา (พ.ศ.2475-2481) ด้วยความเชื่อและความเข้มแข็งอดทน ในทุกสถานการณ์ ซิสเตอร์มารี เดอ ลูร์ด ไซมอส์ได้เขียนจดหมายถึงเพื่อนที่นิวยอร์ค เล่าเหตุการณ์และพูดกว้างๆ ว่า “การเริ่มต้นก็เป็นอย่างนี้แหละ ดังนั้นเราอยู่ด้วยความเชื่อ ถ้าพระเจ้าทรงต้องการอย่างโรงเรียนเรยีนาเชลี ดิฉันก็มั่นใจว่าพระองค์จะทรงพาพวกเราไปตลอดรอดฝั่ง แม้มีความยากลำบากต่างๆ คุณแม่เบอร์นาร์ด ก็มีพระพรพิเศษจะนำพาท่านให้มองเห็นอนาคตให้ชื่นชมยินดี ทั้งที่ในขณะนี้คณะต้องกระเบียดกระเสียนใช้เงินในการก่อสร้าง”

ในช่วงทศวรรษที่ 2 โรงเรียนเรยีนาเชลีวิทยาลัยเปิดรับนักเรียนอนุบาลรุ่นแรก ขณะนั้นมีการรับเด็กชายเข้ามาเป็นนักเรียน คณะซิสเตอร์ทุกท่าน มีความเชื่อว่า โรงเรียนเรยีนาเซลีจะคงอยู่คู่เมืองเชียงใหม่ เริ่มตั้งแต่ทศวรรษที่ 1-9 มาจนถึงปัจจุบัน ผ่านร้อนผ่านหนาว เผชิญกับเหตุการณ์ต่าง ๆ มากมายด้วยความมุ่งมั่น เพื่อจะสานต่อจิตตารมณ์ของแม่อัญจลามาจนถึงทุกวันนี้

ในปี พ.ศ.2565 โรงเรียนครบรอบ 90 ปี ด้วยพลังรักรับใช้แห่งล้านนา 9 ทศวรรษแห่งความชื่นชมยินดีและความหวัง ด้วยมุ่งมั่น กล้าหาญ ฟันฝ่าอุปสรรคต่าง ๆ อย่างไม่ย่อท้อ การเริ่มต้นจนถึงทุกวันนี้ การเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากสถานการณ์บังคับให้ปรับตัว อย่างเช่น การแพร่ระบาดของเชื้อโรคไวรัสโคโรน่า 2019 (COVID-19) ที่ส่งผลกระทบต่อมวลมนุษยชาติทั่วโลกและการเปลี่ยนแปลงที่โรงเรียนเลือกที่จะเปลี่ยนจากการอ่านสัญญาณของการเวลา โดยยึดมั่นคุณค่าของความเป็นโรงเรียนอุร์สุลิน สมดังปรัชญาการศึกษา อบรมเสริมคนให้ครบ ประสบธรรมอันสูงส่งปัญญาแตกฉานมั่นคง เสริมส่งเป็นคนจนสมบูรณ์

(คพ. ณรงค์ชัย หมั่นศึกษา)