Skip to content

ข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลาย

เนื่องจากในปีนักบุญโยเซฟ (8 ธันวาคม 2020 – 2021) มีอนุญาตให้คริสตชนคาทอลิกรับพระคุณการุณย์ในโอกาสพิเศษนี้  ในกฤษฎีกาเรื่องนี้ ข้อ ก กล่าวว่า

            “นักบุญโยเซฟ บุรุษผู้มีความเชื่อโดยแท้จริงได้เชื้อเชิญเราให้ค้นพบความสัมพันธ์ฉันบุตรกับ

พระบิดาอีกครั้ง  ให้เราพร้อมที่จะฟื้นความซื่อสัตย์ในการอธิษฐานภาวนา  วางตนเองเพื่อรับฟัง  และตอบสนองพระประสงค์ของพระเจ้าด้วยการแยกแยะไตร่ตรองอย่างลึกซึ้ง  ด้วยเหตุนี้  จึงมีการมอบพระคุณการุณย์ครบบริบูรณ์แก่ผู้ที่รำพึงบท  “ข้าแต่พระบิดา”  เป็นเวลาอย่างน้อยครึ่งชั่วโมง  หรือเข้าเงียบสงบจิตใจอย่างน้อยเป็นเวลาหนึ่งวัน ซึ่งกำหนดให้มีบทเทศน์บทรำพึงทีเกี่ยวกับนักบุญโยเซฟ”

            ผมจึงขอนำข้อคิดรำพึงบทภาวนานี้จากภาษาอิตาเลียน  ไม่ทราบนามผู้แต่งที่ศิษย์เก่าโปรปากันดาได้แปลไว้ใน”สารสู่ปี  2000” ฉบับที่ 22 มาแบ่งปันอีกครั้ง   ณ ที่นี้

“ข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลาย”

อย่าสวดว่า ข้าแต่พระบิดา

       ถ้าแต่ละวันท่านไม่ได้ประพฤติตนแบบลูกของพระองค์

อย่าสวดว่า ของข้าพเจ้าทั้งหลาย

       ถ้าเจริญชีวิตปิดตัวเองด้วยความเห็นแก่ตัว

อย่าสวดว่า พระองค์สถิตในสวรรค์

       ถ้าท่านคิดแต่สิ่งของ ของโลกนี้

(อย่าสวดว่า พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะ

       ถ้าท่านไม่ถวายเกียรติแด่พระองค์)

อย่าสวดว่า พระอาณาจักรจงมาถึง

       ถ้าท่านเข้าใจหมายถึงความรุ่งเรืองทางวัตถุ

อย่าสวดว่า พระประสงค์จงสำเร็จไป…

     ถ้าท่านไม่ยอมรับน้ำพระทัยในสิ่งที่ยากลำบาก

อย่าสวดว่า โปรดประทานอาหารประจำวัน…

      ถ้าท่านไม่สนใจคนที่หิวโหย ไม่มีสิ่งจำเป็นสำหรับชีวิต

อย่าสวดว่า โปรดประทานอภัยแก่ข้าพเจ้า เหมือนข้าพเจ้าให้อภัยแก่ผู้อื่น

     ถ้าท่านยังโกรธเคืองพี่น้องของท่าน

อย่าสวดว่า โปรดช่วยข้าพเจ้าไม่ให้แพ้การประจญ

    ถ้าท่านยังคิดจะทำบาปต่อไป” 

อย่าสวดว่า โปรดช่วยให้พ้นจากความชั่วร้าย

     ถ้าท่านไม่พยายามเอาชนะความชั่ว

อย่าสวดว่า อาแมน

     ถ้าท่านยังไม่จริงจังกับบท “ข้าแต่พระบิดา”

ฟ.วีระ  อาภรณ์รัตน์