ZENIT: สถานการณ์ของประชาสัตบุรุษในรัฐคาลิฟอร์เนีย ซึ่งเป็นรัฐแรกที่มีการประกาศ “สถานการณ์ฉุกเฉิน’ และต่อมาในประเทศสหรัฐอเมริกาทั่วไป?

Bishop Barron: พ่อคิดว่าประชาสัตบุรุษในรัฐคาลิฟอร์เนียร่วมมือกันดีมากกับคำแนะนำของภาครัฐโดยให้อยู่กับบ้าน พวกเขาน้อมรับในความสำคัญของคำสั่งนี้  ในขณะเดียวกันพวกเขาก็รู้สึกวิตกกังวลโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการร่วมฟังมิสซา และการรับศีลมหาสนิท พ่อคิดว่าเวลานี้แหละ เป็นโอกาสปลุกจิตสำนึกของประชาสัตบุรุษจำนวนมากให้มีความกระหายแท้จริงต่อการรับศีลมหาสนิท  พวกเขาหันมาชื่นชอบให้ความสำคัญ นี่คือ “แหล่งสุดยอดแห่งชีวิตคริสตชน” ในรูปแบบใหม่ ซึ่งบัดนี้พวกเขาถูกบังคับให้ต้องงดการรับศีลมหาสนิททางกายภาพ

ZENIT: ระหว่างสิ่งสุดขั้วในบรรดาคาทอลิกเกี่ยวกับสิ่งที่เหมาะสมสำหรับคาทอลิกในวิธีที่ชาญฉลาด (เพื่อป้องกันการติดต่อเชื้อ) ในการดำรงชีวิตในความเชื่อ หากจะพูดกันอย่างเป็นรูปธรรมแล้วท่านเชื่อว่าอะไรคือหนทางที่ถูกต้องที่จะเชื่อมช่องว่าง เพื่อทำให้เกิดการสมดุลระหว่างความปลอดภัยและกฎบังคับที่เป็นผลกระทบต่อเสรีภาพในการปฏิบัติศาสนกิจ?

Bishop Barron: พ่อไม่เห็นด้วยกับคนที่พูดว่าข้อบังคับเหล่านี้เป็นการริดรอนเสรีภาพในการนับถือศาสนา  ในฐานะที่เป็นผู้หนึ่งที่มีส่วนร่วมในการตัดสินใจในอัครสังฆมณลลอสแองเจลีส พ่อสามารถพูดด้วยใจจริงว่า สิ่งที่กระทำไปเพราะความห่วงใยต่อประชารชนของพวกเรา  ซึ่งไม่มีเล่ห์เพทุบายอะไร หรือวาระซ่อนเร้นใดๆจากกฎบังคับของภาครัฐ ในความเป็นจริงก็มีความขัดแย้งกันอยู่บ้างระหว่างพระศาสนจักรกับภาครัฐ เช่นเมื่อปีที่แล้วรัฐคาลิฟอร์เนียพยายามออกกฎหมายที่เป็นการล่วงละเมิดต่อความลับในที่ฟังแก้บาป  แต่นี่ไม่เกี่ยวกัน  พระศาสนจักรมีการตอบสนองต่อวิกฤตนี้โดยจัดให้มีพิธีมิสซา การแนะนำ ออนไลน์อย่างกว้างขวาง อย่างเช่นโครงการในรายการ “Word on Fire Ministry” ของพ่อเองก็มีการถ่ายทอดสดมิสซาทุกวันตลอดเดือนที่แล้ว และพวกเราต่างตอบสนอง มีผู้รับชมราว 5 ล้านคนจากกว่า 200 ประเทศทั่วโลก  พ่อขอชื่นชมกับบางสังฆมณฑลที่จัดให้มีการอวยพรศีลมหาสนิทด้วยวิธีทิ้งระยะห่างทางสังคม (social distancing)

ZENIT: เช้าวันศุกร์ที่ 14 เมษายน ที่ผ่านมา ในช่วงมิสซาตอนเช้า ณ วัดน้อยภายในสถานพำนักซางตามาร์ธา นครรัฐวาติกัน สมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิสทรงเตือนใจพวกเราว่า นี่ไม่ใช่พระศาสนจักร “ที่แท้จริง” ทุกสิ่งเป็นเสมือนภาพทดแทน พระองค์ทรงหมายถึงอะไร?

Bishop Barron: แน่นอนว่าพระสันตะปาปากล่าวถูกต้องแล้ว ไม่ว่าอะไรที่พวกเรามอบให้ ณ เวลานี้ เป็นสิ่งเสมือนจะมาทดแทนมิสซาหรือศีลศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ พวกเราเป็นพระศาสนจักรที่มีชีวิตใหม่ในความแข็งแกร่ง พวกเรารับรู้อย่างดีว่าปารปรากฎทางกายภาพ การสัมผัส อากัปกิริยา ความเป็นหมู่คณะเดียวกันนั้นมีความสำคัญอย่างยิ่ง  และอันที่จริงแล้วการรับพระกายและพระโลหิตของพระเยซูคริสต์นั้นเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่อันหาขอบเขตมิได้มากกว่าการฟังมิสซาทางโทรทัศน์ หรือสื่อออนไลน์ สิ่งเหลานี้ก็ดีแล้วสำหรับช่วงระยะนี้ พวกเรากระทำแบบชั่วคราวในเหตุการณ์ที่จำเป็น แต่พวกเราจะต้องไม่ทำให้จนกลายเป็นความเคยชิน ซึ่งจะอันตรายและไร้ความหมาย

ZENIT:  สำหรับบรรดาศาสนบริกร บาดหลวง นักบวช เป็นไปได้หรือไม่ อย่างไร ที่จะกล้าไปเยี่ยมคนป่วย เพราะว่าบาดหลวง นักบวช จำนวนมากเสียชีวิตจากการติดเชื้อไวรัสโควิด-19?

Bishop Barron: พ่อรู้สึกสะเทือนใจมากที่เพื่อนบาดหลวงหลายคนยอมเสียสละชีวิตเพื่อรับใช้ประชาสัตบุรุษในยามวิกฤตนี้ พวกเขาปฏิบัติอย่างที่บรรดานักบุญหลายองค์เคยกระทำในทำนองเดียวกัน พ่อประสงค์อย่างยิ่งขอร้องให้ศาสนบริกร บาดหลวงทุกคนจำเป็นต้องออกไปเยี่ยมสัตบุรุษที่เจ็บป่วย แต่ต้องป้องกันตัวเองด้วยทุกวิธีอย่างรอบคอบที่สุดที่จะสามารถทำได้ ความร้อนรนในการอภิบาลนั้นดี แต่ไม่ได้หมายถึงขนาดต้องลุกลี้ลุกลนจนขาดความเฉลียวฉลาด และขาดความรอบคอบ

ZENIT: พระคุณเจ้าประทับใจอะไรบ้างกับการที่สมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิสทรงออกมาตอบโต้กับวิกฤตครั้งนี้?

Bishop Barron: ขอพูดตรงๆเลยนะ พ่อคิดว่าอีกร้อยปีข้างหน้า สิ่งที่ประชนจะจดจำได้ดีที่สุด และกล่าวขานกัน เกี่ยวกับสมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิส การที่พระองค์ทรงประทานพรพิเศษในค่ำคืน ขณะที่ฝนกำลังตก ณ บริเวณลานมหาวิหารนักบุญเปโตร นครรัฐวาติกัน ทั้งพระกระแสดำรัส การปรากฏพระองค์แสดงความใกล้ชิดห่วงใย การอวยพรประชาชนทั่วโลกด้วยศีลมหาสนิท  นี่เป็นสิ่งที่ทำให้ผู้คนทั่วโลกมิอาจลืมได้เลย เป็นภาพที่ประทับในหัวใจ พ่อคิดว่าเย็นค่ำของวันนั้น (ศุกร์ที่27 มีนาคม 2020) สรุปเหตุการณ์ที่สำคัญหลายประการในสมณสมัยของพระองค์

ZENIT: ก่อนสมโภชปัสการู้สึกว่าจะมีการคาดการณ์ไว้ล่วงหน้ากัน บัดนี้แม้เทศกาลปัสกาเพิ่งเริ่มต้นดูเหมือนจะมีบรรยากาศแห่งความสิ้นหวัง แบบเศร้าๆ มีการกล่าวกันน้อยมากถึงแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์  พระคุณเจ้ามีคำแนะนำอะไรบ้าง เพื่อป้องกันความคิดในเชิงลบเช่นนี้?

Bishop Barron:  พ่อคิดว่ายังมีเครื่องหมายเชิงบวก  เส้นโค้งดูเหมือนจะกลายเป็นเส้นแนวราบในหลายภูมิภาคของประเทศ นักการเมืองและแพทย์กำลังเจรจากันหาหนทางที่จะทำให้เหตุการณ์กลับเป็นปกติ  พ่อคิดว่าประชาชนควรอดทนสักอีกระยะหนึ่ง ข้อเสนอประการหนึ่งที่พ่ออยากบอกคือ เปลี่ยนเวลาแห่งการอคอยนี้ให้เป็นโอกาสสำหรับการประกาศพระวรสาร  ในการคาดเดาล่วงหน้าว่าสักวันหนึ่งเมื่อพวกเราสามารถกลับไปวัดร่วมฟังมิสซา พวกเราหวังว่าจะพบกับบางคนที่ทิ้งวัดวาไปนาน พวกเขาจะกลับมาใหม่  ขอให้ทำเรื่องนี้ให้เป็นโครงการสำคัญแห่งการประกาศพระวรสารของพวกท่านในช่วงเวลาวิกฤตินี้

ZENIT: เพี่อที่จะไม่ปล่อยให้ช่วงเวลานี้ผ่านไปโดยไร้ประโยชน์ พวกเราควรที่จะต้องทำอะไรบ้าง? และภายหลังเหตุกาณ์กลับสู่ปกติ พวกเราจะได้อะไรจากเหตุการณ์ในช่วงนี้บ้าง?

Bishop Barron: ในช่วงหลายวันมานี้ พ่อคิดหนักเกี่ยวกับแนวคิดของเบล็ส ปาสกัล (Blaise Pascal) นักปรัชญาชาวฝรั่งเศส ในคริสตศตวรรษที่ 17 ที่กล่าวว่าปัญหาทุกอย่างของมนุษย์เกิดจากการไร้ความสามารถของมนุษย์ที่จะนั่งอย่างเงียบๆในห้องตามลำพัง สิ่งที่เขาหมายถึงก็คือพวกเราส่วนใหญ่จะใช้เวลาไปในการเบี่บงเบนความสนใจของเราเองจากปัญหาที่ยิ่งใหญ่แห่งชีวิต นั่นคือ ความตาย ความหมายของชีวิต และพระเจ้า  พวกเราชอบเบี่ยงเบนไปที่เรื่องอื่นๆซึ่ง ปาสกัล (Pascal) เรียกว่า “divertissements” (ความรื่นเริง) เมื่อพวกเรามีโอกาสที่จะผลักดันการเบี่ยงเบนนี้ออกไป และการปิดเมืองซึ่งบังคับให้พวกเราต้องอยู่กับที่ พวกเราจึงจะสามารถจัดการกับปัญหาใหญ่ๆได้

        นั้นคือเหตุผลที่พ่อขอร้องประชาชนในช่วงเวลานี้ให้อ่านพระคัมภีร์ อ่านช้าๆอ่านแบบไตร่ตรอง และอธิษฐานภาวนาพร้อมกันไป พ่อขอร้องให้บรรดาสัตบุรุษหยิบหนังสือเกี่ยวกับชีวิตฝ่ายจิตที่พวกเขาไม่เคยมีเวลาที่จะอ่าน  นั่นคือหนังสือของนักบุญออกัสติน ที่ชื่อว่า “Confessions” (การสารภาพ) หนังสือของนักบุญอิกญาซีอุสที่ชื่อว่า “Spiritual Exercises”  หนังสือของนักบุญเทเรซาที่ชื่อว่า “Story of a Soul”  หนังสือของโทมัส เมอร์ตันที่ชื่อว่า “Seven Storley Mountain” ฯลฯ พ่อยังเตือนใจประชาสัตบุรุษด้วยว่า นี่อาจถึงเวลาแล้วที่ต้องหันกลับมาปฏิบัติตามคำแนะนำของพระคุณเจ้าฟูลตัน ชีล (Fulton Sheen) อดีตอาร์ชบิชอปแห่งนิวยอร์ค ด้วยการทำชั่วโมงศักดิ์สิทธิ์ทุกวัน การเฝ้าศีลมหาสนิท  บางที่ท่านไม่อาจทำเช่นนี้ได้ต่อหน้าศีลมหาสนิท แต่พวกท่านสามารถใช้เวลาไปในการสวดสายประคำ สวดบทภาวนาของพระเยซูคริสต์ หรือทำ “Lectio Divina” ไตร่ตรองจากพระวาจาพระเจ้า

ZENIT:  กรุณาบอกผลงานที่พระคุณเจ้าทำ ซึ่งประชาสัตบุรุษ สามารถติดตาม และหาดูได้ ซึ่งพวกเขาอาจนิยม และนำไปใช้เป็นประโยชน์ได้บ้าง

Bishop Barron: ก็เพียงแต่กดไปที่ Wordonfire.org พวกท่านก็จะพบกับเรื่องราวมากมายจากการวิเคราะห์ของ YouTube เสียงออนไลน์ บทเทศน์ มิสซาประจำวัน และบทความทั้งหมดของพ่อ ทุกอย่างฟรีหมด และหากท่านพอใจท่านก็สามารถที่จะร่วมกับสถาบัน “Word on Fire” ได้ และสามารถเข้าถึงหลักสูตรพิเศษเกี่ยวกับการศึกษาเทวศาสตร์ ชีวิตฝ่ายจิต วัฒนธรรม และการประกาศพระวรสารที่เป็นรูปธรรม รวมทั้งภาพยนตร์ หนังสือ และอื่นๆอีกมากมาย

ZENIT: พระคุณเจ้ากำลังเขียนหนังสือเล่มใหม่ หรือ มีโครงการใหม่บ้างไหม? มีวิธีใหม่อะไรบ้างที่ท่านใช้เวลาของท่าน?

Bishop Barron: พ่อก็เหมือนกับหลายๆคน คือรู้สึกช่วงเวลานี้ค่อนข้างน่าเบื่อ แต่จุดดีประการหนึ่งสำหรับพ่อคือโอกาสที่จะกลับไปยังโครงการเขียนหนังสือรวมทั้งเรื่องที่เกี่ยวกับข้อความเชื่อ (Nicene Creed)  ที่พ่อได้เริ่มเขียนมาหลายเดือนแล้ว แต่พ่อทำได้ช้ามากเพราะความรับผิดชอบในงานอภิบาลและในการบริหารงาน การเทศน์ ในหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาพ่อเขียนได้มากหน่อย พ่อเขียนในเชิงวิชาการค่อนข้างสูง เพราะอย่างที่ท่านทราบ พ่อคิดว่าศาสนาคริสต์คาทอลิกที่กำลังตกต่ำลงคือหายนะเชิงอภิบาล และมีส่วนอย่างมากในการก่อให้เกิดกองทัพเยาวชนที่แยกตัวออกไป ทิ้งวัดทิ้งพระศาสนจักร  พ่อกำลังพยายามที่จะวางรากฐานแห่งความเชื่อของคริสตชนโดยทราบดีว่าสิ่งที่หลายคนได้รับในทุกวันนี้เป็นคำสอนที่ไม่เพียงพอของพระศาสนจักร คุณพ่อพอล เมอร์เรย์ (Paul Murray) คณะโดมินิกันเพื่อนของพ่อซึ่งเป็นนักเขียนเรื่องชีวิตฝ่ายจิตที่มหาวิทยาลัยอังเยลิกุม (Angelicum) ในกรุงโรมเป็นบุคคลแรกที่เสนอความคิดให้พ่อเขียนเรื่องนี้

ZENIT: พระคุณเจ้าศึกษาที่กรุงปารีสหลายปี ซึ่งไม่กี่วันมานี้เป็นวันครบรอบปีที่อาสนวิหารนอเตอร์ดามถูกไฟไหม้…  ที่นั่นมีความกาวหน้าอะไรบ้างไหม?  ท่านคิดว่าควรที่จะต้องทำประการใด?

Bishop Barron: เปลวเพลิงเผามหาวิหารนอเตอร์ดามก็เหมือนทำให้หัวใจพ่อแตกสลาย เพราะอาสนวิหารยิ่งใหญ่นั้นมีความหมายมากสำหรับพ่อ พ่อเป็นนักศึกษาในกรุงปารีส ในขณะที่พ่อพิมพ์คำพูดเหล่านี้ พ่อมองเห็นแค่เลยจอคอมพิวเตอร์ไปหน่อยเดียวเท่านั้น ซึ่งเป็นรูปอาสนวิหารนอเตอร์ดามที่พ่อซื้อมาจากร้านเล็กๆแห่งหนึ่งจากถนนเลียบแม่น้ำเซนเมื่อหลายปีมาแล้ว ขณะนี้กำลังอยู่ในกระบวนการซ่อมแซมหรือฟื้นฟูพ่อไม่ทราบอะไรมากนัก  พ่อทราบว่านั่งร้านที่ได้รับผลกระทบอย่างสาหัสจากเปลวเพลิงกลายเป็นอุปสรรคสำคัญในการบูรณะ พ่อได้แต่ภาวนาขอให้พวกเขาหาทางแก้ไขได้ ขอพระเจ้าโปรดให้พวกเขาสามารถฟื้นฟูอาสนวิหารให้ควงสภาพเดิมให้ได้ พ่อรู้สึกตกใจมากจากการออกแบบของสถาปนิกยุคสมัยใหม่ที่ยื่นเสนอแบบเข้ามา ซึ่งเป็นแบบทันสมัยแปลกๆ โครงสร้างเดิมของมหาวิหารอาจจะเปลี่ยนแปลงไปแบบศิลปสมัยใหม่ (modernity)!!