Skip to content
วันอาทิตย์ที่ 26 เทศกาลธรรมดา 1 ตุลาคม 2017

วันอาทิตย์ที่ 26 เทศกาลธรรมดา 1 ตุลาคม 2017

บทอ่าน อสค 18:25-28 ; ฝบ 2:1-11 ; มธ 21:28-32
จุดเน้น เราเป็นลูกคนใดในสองคนนี้

พระคริสตเจ้าทรงสอนวิธียอมรับพระประสงค์ของพระเจ้าในชีวิตประจำวัน

วิธีการแห่งความชอบธรรม

พระเยซูเจ้าประทับในกรุงเยรูซาเล็ม  เวลา (จะต้องรับทรมาน) ใกล้เข้ามา  ศัตรูที่คอยขัดแย้งคำสอนของพระองค์  ทวีความรุนแรงมากขึ้น  อุปมาวันนี้เป็นเรื่องเข้าใจง่ายๆ และท้าทาย  ก่อนที่พระเยซูเจ้าจะเปรียบเทียบ  พระองค์ทรงถามความคิดเห็นของผู้ฟัง  ให้พวกเขาเป็นผู้ตัดสิน (มธ 21:28)  เราหันมาดูลำดับพฤติกรรมของลูกทั้งสอง  ลูกคนแรกหมายถึง ชาวอิสราเอล  และลูกคนที่สองเปรียบกับพระศาสนจักร (วรรคที่ 28-30)  เราไม่ได้ดูลำดับเวลา  ที่น่าสนใจลึกซึ้งกว่าในชีวิตของผู้มีความเชื่อ คือ การทำตามพระประสงค์ของพระบิดา

เรื่องราวสั้นๆ ในพระวรสารมิได้บอกเหตุผลสำหรับพฤติกรรมทั้งสองแบบ คือ ลูกคนแรกตอบว่าไม่อยากไป  แต่ก็ไปทำตามที่บิดาขอ (วรรคที่ 29)  ตรงข้าม  ลูกคนที่สองโกหก คือ ตอบครับ  แต่ไม่ทำตามที่พูด (วรรคที่ 30)  เขาไม่มั่นคง  การติดตามพระเยซูเจ้าเป็นเรื่องปฏิบัติซึ่งตกลงใจต่อหน้าพระเจ้า  การกระทำสำคัญกว่าการพูด  คำถามของพระเยซูเจ้าทำให้เราไตร่ตรอง “สองคนนี้ใครทำตามใจพ่อ” (วรรคที่ 31)  ไม่ใช่ตอบเพียงว่า “ลูกคนแรก” บรรดาผู้ที่กำลังฟังพระเยซูเจ้ารู้ว่าพระองค์กำลังท้าทายพวกเขา  เราจะประพฤติแบบลูกคนไหน  แบบใดเป็นวิธีการของความชอบธรรม

ทำตัวให้ว่างเปล่า (Emptying ourselves)

พระเจ้าถามคำถามเดียวกันกับเรา  เราเป็นแบบคนที่คิดตอบรับก็พอแล้ว (มธ 7:21)  เพื่อจะเข้าพระอาณาจักรสวรรค์หรือ  ตอบแบบพิธีทางการ  แม้พิธีทางศาสนา ก็มีผลดี  เมื่อเราทำตามข้อกำหนดสำคัญในสังคม  เราหลีกเลี่ยงปัญหาต่างๆ ของเราเอง  และคนอื่นคิดถึงเราแง่ดี  แต่แบบนี้มิใช่ความยุติธรรมที่พระเยซูเจ้าสอน  พระองค์กล้าบอกเราว่า  คนเก็บภาษี และหญิงโสเภณีที่ถูกตราว่าเป็นคนบาปเปิดเผย  ผู้ละเมิดธรรมบัญญัติ  จะเข้าสู่พระอาณาจักรสวรรค์ก่อนบรรดาธรรมาจารย์และผู้อาวุโส  ผู้ปฎิบัติตามธรรมบัญญัติ

นี่เป็นคำสอนแรงมากของพระเยซูเจ้า  ทรงสอนเราเกี่ยวกับความยุติธรรม  เป็นการปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระบิดา  ผู้ทรงรักทุกคน  เป็นพิเศษคนจนและถูกเหยียดหยาม  ประกาศกเอเสเคียลก็สอนเราให้ “ปฏิบัติความยุติธรรมและความชอบธรรม”  เราทุกคน ไม่มีข้อยกเว้น  ต้องกลับใจอย่างสม่ำเสมอ  มาสู่ความชอบธรรมนี้  จะมีชีวิต (วรรคที่ 28)  คำสั่งนี้เป็นการตัดสินชีวิตของเรา  ในปัจจุบันดูเหมือนชัดเจนว่า  การหยิ่งยโสเท่านั้นทำให้เราเชื่อว่าเราชอบธรรม  และไม่สงสัยพฤติกรรมและความเชื่อของผู้ที่เห็นต่างจากเรา

เพื่อทำตามพระประสงค์ของพระบิดา  พระเจ้าทรงชี้วิถีทางสุภาพ “พระองค์ทรงสละพระองค์จนหมดสิ้น  ทรงรับสภาพดุจทาส” (ฟป 2:7)  พระองค์ทรงละทิ้งอภิสิทธิ์ทุกอย่าง  เงื่อนไขของเราในฐานะคริสตชน คือ ความรับผิดชอบของเราในวัด  ต้องไม่เพื่อชิงดีกันหรือโอ้อวด (วรรคที่ 3)  แต่เพื่อเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน  โดยวิธีการนี้เท่านั้น “เป็นหนึ่งเดียวกันในพระจิตเจ้า” (วรรคที่ 1)  จดหมายถึงชาวฟิลิปปีตอนนี้เตือนใจเราว่า วิธีการที่บุตรพระเจ้าเข้ามาในประวัติศาสตร์  ช่วยเราให้เป็นมิตรของพระองค์

 

บิชอป  วีระ  อาภรณ์รัตน์  แปล
จาก  Sharing the Word Through the Liturgical Year
โดย Gustaro Gutierrez, หน้า 230-231.