วันอาทิตย์ที่ 14 เทศกาลธรรมดา 3 กรกฎาคม 2016

บทอ่าน อยส 66:10-14ข ; กท 6:14-18 ; ลก 10:1-12, 17-20 หรือ 10:1-9
พระวรสารสัมพันธ์กับ คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก (CCC) 765, 787, 2122, 2611,
ประมวลคำสอนด้านสังคมของพระศาสนจักร (CSDC) 259, 492
จุดเน้น พระเยซูเจ้าได้เลือกประชาชนธรรมดาเหมือนเรา ให้ร่วมงานประกาศข่าวดีแก่ทุกคน

พันธกิจสาธารณะของพระเยซูเจ้าใช้เวลาเพียงประมาณ 1,000 วันเท่านั้น  พระองค์เสด็จไปหลายแห่ง  ประชาชนมากมายต้องการฟังพระวาจาและรับการเยียวยารักษาให้หายจากโรคภัยไข้เจ็บ    พระวรสารวันนี้  พระองค์ทรงแต่งตั้งศิษย์อีก 72 คน  และทรงส่งเขาไปช่วยพระองค์ประกาศพระวาจาที่ช่วยกอบกู้ของมนุษย์  แก่ตำบลห่างไกล  แก่ประชาชนมากขึ้นเรื่อยๆ  พระองค์ทรงส่งเขาเป็นคู่ๆ   ข้าวที่จะเกี่ยวมีมากแต่คนงานมีน้อย  มีประชาชนมากมายต้องการความช่วยเหลือ  พระเยซูเจ้าทรงสอนบรรดาศิษย์ที่ทรงเลือก  ให้รักษาผู้เจ็บป่วยในนามของพระองค์  และประกาศว่าพระอาณาจักรของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว  ไม่ต้องกังวลว่าจะเทศน์ให้คนดีหรือคนบาป  ชาวยิวหรือคนต่างความเชื่อ  คำสอนเรื่องความรอดพ้นนี้สำหรับทุกคนที่สนใจฟัง

ไม่ใช่ทุกคนในอิสราเอลต้องการแบ่งปันข่าวนี้แก่คนอื่น  มากกว่าหนึ่งฟันปีแล้ว  ชาวอิสราเอลภาคภูมิใจที่เป็นประชากรที่พระเจ้าทรงเลือก  เป็นความคิดของคนต่างชาติว่า  คนต่างความเชื่อก็ได้รับความรอด  และเข้าสวรรค์มีชีวิตนิรันดร  ชาวอิสราเอลและบรรดาผู้นำคิดว่าพวกเขาได้รับสิทธิพิเศษ  เหนือกว่าทุกคนรอบๆ บ้าน     นักบุญเปาโลได้บอกชาวกาลาเทียว่า  การเข้าสุหนัตหรือการไม่เข้าสุหนัต  ก็รวมอยู่ในพระสัญญาแห่งความรอดพ้น  ชาวอิสราเอลไม่สามารถโอ้อวดต่อไปว่ามีความสัมพันธ์เฉพาะกับพระเจ้า  พระผู้สร้างสรรพสิ่งได้ตั้งใจเป็นพระผู้ไถ่ของทุกคนด้วย   นักบุญเปาโลกล่าวว่าเราสามารถโอ้อวดเพียงเรื่องเดียว คือ พระเยซูเจ้าทรงสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน  ซึ่งเป็นเครื่องหมายของการถูกทรมานและเป็นกุญแจซึ่งพระเยซูเจ้าได้เปิดประตูสวรรค์

นักบุญเปาโลอัครสาวกเชื่อว่าท่านก็ถูกตรึงตายไปจากโลกแล้ว  ไม่มีอะไรสำคัญต่อท่านมากกว่าการทำตามพระประสงค์  และสอนผู้อื่นให้ปฏิบัติตามด้วย  นี่เป็นงานที่เสี่ยงชีวิต  ไม่ใช่ทุกคนต้องการบอกให้กลับใจจากบาป  และมอบตนต่อผู้มีอำนาจเหนือตน  ทั้งพระเยซูเจ้าและนักบุญเปาโลถูกโต้แย้งต่อคำสอนที่ได้เทศน์  และพระเยซูเจ้าก็เข้าใจว่าศิษย์ทั้ง 72 จะพบการเบียนเบียนด้วย  คล้ายลูกแกะในฝูงสุนัขป่า

เป็นศิษย์ของพระเยซูเจ้า  ประการแรก  เราต้องกลายเป็นศิษย์แท้ๆ ของพระเยซูเจ้า  โดยอาศัยศีลล้างบาป  พระองค์ทรงส่งเราออกไปหาทุกคนในโลกเพื่อประกาศการให้อภัย  และความหวังดังที่มอบให้บรรดาอัครสาวกเป็นกลุ่มแรก  แล้วแก่บรรดาศิษย์ทั้ง 72    เราก็เสี่ยงเหมือนกัน  แต่พระองค์ทรงสัญญาจะให้รางวัลเหมือนกัน  พระองค์ทรงเสริมกำลังให้เราทำหน้าที่ตราบเท่าที่เราเชื่อ  ดังที่ประกาศกอิสยาห์ได้ประกาศสอนว่า  พระเจ้าทรงรักเรา  เหมือนแม่คอยดูแลและปกป้องคุ้มครองลูก  พระเจ้าจะทรงแสดงพระอานุภาพ  นำทางเรา  จะไม่มีอันตรายใด  ไม่มีงูหรือแมงป่องมากัด

พระเยซูเจ้าทรงส่งบรรดาศิษย์ออกไป  เราก็ต้องไปด้วย  วางใจในพระองค์  ไม่ต้องกังวลเรื่องการเดินทาง  เครื่องวัดความสำเร็จ คือ การต้อนรับ  หรือการไม่ต้อนรับที่จะพบในทุกเมือง  ที่ใดพระวาจาของพระเจ้าได้รับการต้อนรับ  ชาวบ้านจะเลี้ยงดูเอาใจใส่  เมืองใดไม่ต้อนรับก็ไปเมืองอื่นต่อไป  ข่าวดีเรียบง่าย คือ  พระอาณาจักรของพระเจ้าอยู่ใกล้ท่านทั้งหลายแล้ว  พระเยซูเจ้าไม่ได้มาเทศน์เรื่องของพระองค์เอง  แต่ประกาศเรื่องพระอาณาจักร  และเพื่อเตรียมเราให้เข้าพระอาณาจักร  ในพระวรสารทั้ง 4 มีอ้างถึง  พระอาณาจักรของพระเจ้า 120 ครั้ง  เป็นหัวข้อสำคัญและจุดเน้นในบทเทศน์สอนและกิจการของพระเยซูเจ้า  เพราะบุตรแห่งมนุษย์และคำสอนช่วยไถ่กู้  เพื่อทุกคนจะชื่นชมยินดีที่ชื่อของท่านจารึกไว้ในสวรรค์แล้ว

บิชอป  วีระ  อาภรณ์รัตน์  แปล
จาก  Homilies  โดย Catholic  Diocese  of
(กรกฎาคม-กันยายน  2016), หน้า 298-300.